Film gerçek bir hikayeye dayalı, bence onun için izlenmesi gereken bir konu. Toplumun çok derin bir yarasına dayalı... Çok spoiler vermemek için deşmeden yüzeysel bir fikir vereyim konuyla ilgili. Bir sanat öğretmeninin sağırlar okuluna atanmasıyla başlıyor olay. Daha sonra farkına vardığı şiddet ve trajediyi karşı savaşmasını konu alıyor.
Film Kore'de büyük bir farkındalık yaratmış.
Film Şili'de geçiyor. Fotoğrafçı sevgilisini darbenin etkisindeki askerlerden kurtarmaya çalışan bir hostesi anlatıyor. Karakterler gerçek olmasa da filmin içinde geçen bir çok olay gerçek. Tarih-romantizm-gerilim üçlüsü etrafında dönen film klişeler barındırsa da izlenmesi zevk verebilecek güzel bi film.
İran'da geçen film, bir ailenin boşanması sırasında geçen olayları anlatıyor. Olaylar bence çok objektif bir biçimde ele alınmış. Özellikle daha çok Hollywood yapımı filmlerde gördüğüm atmosferin hiç gerçekçi olmadığını görünce -yani zaten biliyordum, sonuçta bizi de çok iyi yansıtmıyorlar- bu filmi daha çok sevdim. İran filmleri hoşuma gidiyor, daha önce de Cennetin Çocuklarını izlemiştim, o da çok güzel bir filmdi.
Daha önce forumlarda gördüğüm bir filmdi ama pek dram tercih etmiyorum Kore sinemasında. Yani nedeni belli dram film&dizi farketmez kalbinizi söküyorlar sanki çok acıklı oluyor. Onun için Kore sinemasını uzaktan takip ediyordum ki sanırım bir yazı daha okudum bu filmle ilgili sonrasında izledim. Çok güzel bir filmdi, böyle filmlerle çok sık karşılaşamıyoruz. Kalbimize dokunan karakterlerle -özellikle o küçük kızı sevmek istiyorum, nasıl tatlı bir şeysin sen- sarılmak istediğiniz bir filmdi. Kore sinemasının güzel filmlerinden bir tanesi.
Film yanlış anlaşılmaya kurban giden zihinsel özürlü bir adamın hapishanedeki insanlarla ve kızıyla ilişkisini anlatıyor.
Bağımsız bir Yeni Zelanda yapımı bir film. Beraber yaşayan bir grup vampirin belgeselciler tarafından çekilmesini anlatıyor. Komik ama birazcık korku barındırıyor. Çok tatlılar Edward'dan tatlı olmasın.
Bir anne ve çocuğunun bir odaya hapis olmasını ve kaçışını konu ediyor.
Filmin en sevdiğim yanı bunu korku ya da gerilim yönünden değil, psikolojik yönüyle ele alması. Kaçırılan bir insanın psikolojine ortak oluyoruz ki bu benim hep merak ettiğim bir şeydi. Fazla rastlanmıyor hep korku yönüne odaklanıyordu filmlerde. Arada uzun sahneler olsa da hoşuma gitti.
Birazcık çizgi romanlara ya da süper kahramanlara aşina olan herkesin hoşuna gideceğini düşünüyorum. Bayağı olay oldu zaten dünyada. Benim Batman'den sonra sevdiğim en sevdiğim kahramanlardan (gerçi antikahraman daha uygun) biri.
Sizinde önermek istediğiniz film veyahut eleştiri varsa yorumlarda belirtebilirsiniz ^^
Ben -14.annem'di sanırım adi-bir film izlemiştim çok host tavsiye ederim.Birazcıcık dram var.
YanıtlaSil